آرتروز و آرتروز بیماری های پیچیده ای هستند که مفاصل را تحت تأثیر قرار می دهند. به دلیل علائم مشابه ، بسیاری از مردم تصور می کنند که این بیماری ها یکسان هستند ، اما چنین نیستند. آرتروز و آرتروز از نظر علل بیماری ، ماهیت تکامل آن ، ناحیه ضایعه متفاوت است و نیاز به درمان کاملاً متفاوتی دارد.
فرض کنید دو نفر با شکایت از درد مفصل به پزشک مراجعه می کنند. یکی با آرتروز و دیگری با آرتروز تشخیص داده شد. در حالی که هر دو بیمار در صف می نشستند ، وقت داشتند کمی درباره مشکلات سلامتی خود صحبت کنند.
معلوم شد که علائم آنها بسیار شبیه است: مفاصل صدمه می بینند ، با قدرت کامل خم نمی شوند و از بین نمی روند ، یا شب و نه روز آرام نمی گیرند. حتی تشخیص ها همخوان هستند ، اما هنوز هم متفاوت هستند. اگر هر دو بیماری مفاصل را تحت تأثیر قرار دهند چه تفاوتی بین آرتروز و آرتروز وجود دارد؟
آرتروز چیست
آرتروز یک بیماری التهابی مفصل است. قبل از آن همیشه آسیب به بافت استخوان یا غضروف توسط برخی از عوامل است.
مواد فعال بیولوژیکی از سلولهای تخریب شده آزاد می شوند که باعث واکنش التهابی می شوند. رگهای موجود در ضایعه منبسط می شوند ، با خون پر می شوند: به همین دلیل ، سلول های ایمنی برای مقابله با فاکتور آسیب رسان به داخل بافت مفصلی خارج می شوند.
همزمان ، قسمت مایع خون از بستر عروقی خارج می شود و ورم تشکیل می شود ، که منطقه التهاب را محدود می کند. به این ترتیب بدن از خود در برابر آسیب های گسترده توسط باکتری ها ، اجسام خارجی و مواد شیمیایی محافظت می کند.
پس از حذف کامل یا نسبی عامل بیماری زا ، مکانیسم بهبودی شروع می شود. اگر آسیب جزئی باشد ، عملکرد طبیعی بافت بازیابی می شود. نقص های عمیق از طریق جای زخم بهبود می یابند - ناحیه ای از بافت همبند خشن که عملکرد معمول اندام را انجام نمی دهد.
آرتروز همه این مراحل را پشت سر می گذارد:
- تغییر - آسیب ؛
- ترشح - تشکیل ادم ؛ تکثیر
- - بهبودی.
دلایل
علل این بیماری زیاد است ، ما اصلی ترین آنها را لیست می کنیم:
- عفونت استرپتوکوکی (التهاب لوزه ، تب مخملک) اغلب باعث ایجاد یک عارضه می شود - روماتیسم. آنتی بادی های تهاجمی
- - پروتئین هایی که بدن برای مبارزه با بافت های خود تولید می کند. چنین وضعیتی با خطا در دفاع ایمنی ایجاد می شود ، به همین دلیل او مفاصل را به عنوان یک عنصر خارجی برای بدن درک می کند - آرتریت روماتوئید ؛
- نقض متابولیسم پورین منجر به رسوب کریستال های اسید اوریک در مفاصل می شود - نقرس ؛
- واکنش های آلرژیک می توانند شامل بافت مفصلی با ایجاد واکنش التهابی - آرتروز آلرژیک باشند.
- استفاده طولانی مدت از برخی داروها باعث التهاب می شود (ایزونیازید ، دی پنی سیلین ها ، هیدرالازین ، سوراخ ها) - آرتروز دارویی ؛ باکتری
- در جریان خون یا حین جراحی حمل می شود - آرتروز عفونی.
- یک عفونت ویروسی یا باکتریایی از هر محلی می تواند به طور غیر مستقیم بر بافت های مفصلی تأثیر بگذارد - این آرتریت واکنشی است.
- ضربه حاد - آسیب اخیر (ضربه ، کوفتگی ، پارگی کپسول).
علائم
این بیماری با یک مرحله حاد اولیه مشخص می شود ، یعنی ، در برابر پس زمینه سلامتی کامل ، فرد دچار درد شدیدی در مفصل است. برای فرم های خود ایمنی ، آسیب متقارن به مفاصل کوچک مشخص است - بین فالانژ روی انگشتان ، مچ دست ، آرنج.
در اکثر قریب به اتفاق موارد نقرس با التهاب مفصل بین شست و پا شروع می شود. در آرتریت باکتریایی و واکنشی ، مفاصل بزرگ معمولاً از یک طرف تحت تأثیر قرار می گیرند: زانو ، مفصل ران ، خاجی (در محل اتصال ستون فقرات با استخوان های لگن).
روماتیسم در برابر تب و ضعف عمومی ایجاد می شود که معمولاً قبل از آنژین است. التهاب شدید استخوان ، غضروف و غشای سینوویال می تواند همراه با تب ، مسمومیت عمومی: سردرد ، ضعف ، کم اشتهایی باشد.
پوست مفصل قرمز شده و نسبت به سایر نواحی گرمتر می شود. از نظر ظاهری متورم به نظر می رسد و حجم آن افزایش می یابد. اگر ضایعه فقط از یک طرف رخ داده باشد ، تفاوت بین اندام سالم و بیمار قابل مشاهده است.
حرکت محدود با تورم و درد همراه است. اگر حفره مفصل کمی ملتهب باشد ، تقریباً به طور کامل کار می کند. با یک واکنش پاتولوژیک مشخص ، می توان کل حفره سینوویال را با مایع پر کرد - در این حالت ، تحرک به شدت محدود می شود.
درمان
درمان توسط یک پزشک عمومی ، روماتولوژیست یا متخصص آسیب شناسی انجام می شود - اگر علت آن آسیب مکانیکی باشد. درمان برای از بین بردن عامل تحریک کننده و متوقف کردن التهاب است.
برای آرتریت باکتریایی و واکنشی ، آنتی بیوتیک لازم است ، برای سیتوستاتیک های خود ایمنی - سلولی یا گلوکوکورتیکوئیدها ، برای گلوکوکورتیکوئیدها و آنتی هیستامین های آلرژیک.
در طی آرتروسکوپی مایع التهابی با سرنگ یا مکش مخصوص خارج می شود. مفصل برای تمام مدت التهاب حاد بی حرکت است. بعد از اینکه بیمار تمرینات درمانی برای بازیابی تحرک مفصل نشان داده شد.
مشاوره دکتر
از طریق تمرین شخصی و تجربه کاری همکاران - با التهاب در مفاصل با هر علت ، کمپرس با ژلاتین خود را به خوبی نشان داده است. اجرای آنها ساده و ارزان هستند. لازم است که گاز را در چند لایه جمع کنید ، طول و عرض باید به اندازه ای باشد که به اندازه کافی برای مفصل درد وجود داشته باشد. گاز تا شده را در آب داغ غوطه ور کنید ، فشار دهید ، صاف کنید. یک لایه نازک از ژلاتین را روی آن بپاشید ، آن را بچرخانید تا مانند داخل کیسه داخل آن باشد و بیرون نریزد. به مفصل دراز بکشید ، با یک کیسه پلی اتیلن روی آن را بپیچید ، با یک باند و / یا نوار چسب ثابت کنید. می توانید تا 3 ساعت کمپرس بپوشید ، 2 بار در روز و به مدت 2 هفته انجام دهید. معمولاً اثر آن در روز 4-5م استفاده احساس می شود ، اما برای دستیابی به نتیجه مطلوب ، باید درمان را ادامه داد ، اگر دوره قطع شود ، درد دوباره برمی گردد.
آرتروز چیست
آرتروز (در غیر این صورت آرتروز) یک بیماری دژنراتیو-دیستروفیک است. این امر بر اساس وخامت در تغذیه غضروف مفصلی ، کندی در بهبودی و نازک شدن تدریجی است.
به زبان ساده ، لایه غضروف سریعتر از بازسازی از بین می رود. سطوح مفصلی استخوانی در معرض قرار می گیرند. صاف مثل غضروف نیستند و هنگام حرکت با تلاش یکدیگر را می مالند. صفحات استخوان تا حدی تخریب می شوند ، التهاب مزمن ضعیف ایجاد می شود.
با پیشرفت بیماری ، ستون فقرات استخوان در مفصل رشد می کنند - این یک پاسخ بافت محافظ در برابر آسیب دائمی است. آنها در لغزش سطوح نسبت به یکدیگر تداخل ایجاد می کنند و تحرک مفصل مختل می شود.
آرتروز در اکثر افراد پس از 30-40 سال شروع به پیشرفت می کند ، سالها طول می کشد ، علائم آن خفیف یا متوسط است.
معمولاً به آرتروز مفاصل مهره ای استئوكندروز گفته می شود.
دلایل
عوامل مستعد کننده ای وجود دارند که باعث ایجاد آسیب شناسی در سنین پایین می شوند و روند آن را پیچیده می کنند:
- فعالیت بدنی سنگین در ورزشکاران ؛
- چاقی؛
- سابقه آسیب دیدگی مفصل ؛
- بیماری عروقی
- سبک زندگی بی تحرک ؛
- نقض پیکربندی طبیعی مفصل ، به عنوان مثال ، با کف صاف ؛
- قرار گرفتن طولانی مدت در معرض لرزش ؛
- در زنان - عدم تعادل هورمونی یا یائسگی.
علائم
مفاصل بزرگ یک طرف معمولاً تحت تأثیر قرار می گیرند: زانو ، لگن ، خاجی. این بیماری به طور نامحسوس آغاز می شود. در ابتدا ، درد نادر است و با اعمال جسمی قابل توجهی همراه است.
اگر فرد قادر به استراحت باشد ، احساسات ناخوشایند در همان روز یا طی چند روز ناپدید می شوند. با پیشرفت بیماری ، شدت درد افزایش می یابد ، حتی با استرس طبیعی روزانه نیز بروز می کند.
تحرک مفصل به تدریج کاهش می یابد و در نتیجه بیماری کاملاً از بین می رود. حرکات در اندام بیمار باعث درد شدیدی می شود. آرتروز می تواند با نوع آرتروز تشدید شود - مایعات در حفره مفصل جمع می شوند ، پوست بالای آن قرمز شده و گرم می شود. پس از فروکش شدن واکنش التهابی ، روند بیماری به سیر قبلی خود برمی گردد.
درمان
آرتروز توسط جراح ، ارتوپد ، گاهی جراح درمان می شود. هدف از درمان این است که فرایندهای متابولیکی در غضروف ها را بهبود بخشد ، تغذیه مفاصل را بهبود بخشد و پاسخ التهابی را از بین ببرد. درمان مادام العمر است ، می تواند به طور مداوم یا دوره ای از داروها باشد.
در دوره بین دوره ای ، محافظ های غضروفی به صورت قرص و پماد ، تمرینات درمانی ، ماساژ تجویز می شوند. با تشدید ، محافظان غدد داخل وریدی یا عضلانی همراه با داروهای ضد درد و ضد التهاب تجویز می شوند. یک متخصص تروما ممکن است هر چند ماه یکبار داروهای محافظ را به طور مستقیم به مفصل تزریق کند.
مراحل پیشرفته بیماری نیاز به مداخله جراحی دارد که طی آن مفصل بیمار با مفصل مصنوعی جایگزین می شود.
تفاوت بین بیماری ها
| ویژگی | آرتروز | آرتروز |
| علت بیماری | التهاب | تحلیل رفتن غضروف |
| جریان | حاد ، مزمن همراه با تشدید | مزمن |
| درد | از ابتدا شدید ، در صبح بارزتر می شود | در ابتدای بیماری ، ضعیف ، به تدریج در حال افزایش است. در غروب و بعد از ورزش تشدید می شود |
| حرکات | "پراکنده شدن" ضروری است - صبح بعد از خواب مفاصل کم تحرک هستند | تحرک به تدریج کاهش می یابد ، هیچ سفتی صبحگاهی وجود ندارد |
| مفاصل مبتلا | مفاصل کوچک دست و پا به طور متقارن تحت تأثیر قرار می گیرند. بزرگترها از عفونت باکتریایی رنج می برند | یک یا چند مفصل بزرگ در دو طرف بدن |
| آزمایش خون | تغییرات التهابی شدید در شمارش کلی خون ، فاکتور روماتوئید ، پروتئین واکنش پذیر C ، آنتی بادی های پاتوژن ها | بدون تغییر معمول |
| اشعه ایکس | تغییرات مرحله ای ، پوکی استخوان - از دست دادن استخوان ، کیست در استخوان ها | تغییرات تدریجی ، تغییر شکل فضای مفصل ، ظاهر ستون فقرات استخوان و رشد. |
| درمان اساسی | ضدالتهاب | محافظ های غضروفی |
ویژگی مشابه هر دو بیماری دوره پیشرونده با کاهش تدریجی تحرک است. آرتریت خودایمنی اغلب در سنین جوانی خود را نشان می دهد ، زمانی که فرد هنوز در مورد سلامتی خود بیهوده است.
لازم به یادآوری است که هر درد مفصلی که مدت طولانی طول بکشد تحت شرایط خاصی رخ می دهد - این دلیل جدی برای مراجعه به پزشک است. مهم است که بیماری به موقع تشخیص داده شود و درمان آن آغاز شود تا سرعت روند پاتولوژیک کاهش یابد.